در سال‌های اخیر Drones ‌یا پهپادها به ابزاری ضروری و لازم برای کوه‌نوردی حرفه‌ای تبدیل شده‌اند. ثبت و به تصویرکشیدن صعودهای شاخص و ساخت مستند‌های کوه‌نوردی، بدون آن‌ها صورت نمی‌گیرد. پرنده‌هایی که لذت تماشای تصاویری شگفت‌انگیز برای ما به ارمغان آورده‌اند که قبلا امکان‌پذیر نبود.
اما این فقط یکی از غیرممکن‌ها بود که پهپادها ممکن کردند. از کارهای مهم دیگری که این پرنده‌های خارق‌العاده قادر به انجامش هستند، شناسایی و پیدا کردن مسیرهای جدید و بررسی راه‌های دور از دسترس برروی کوه‌های بلند است. همچنین پهپادها در عملیات امداد و جستجو هم کاربردهای فراوان و حیاتی دارند.

در تابستان سال ۲۰۱۸ بارتک بارژیل به قراقوروم آمد تا از صعود برادرش آندره به قله‌ی K2 و فرودش با اسکی که برای اولین‌بار انجام می‌شد، فیلم‌برداری کند. اما حضور او در منطقه و مهارتش در پرواز پهپاد، باعث نجات جان یک کوه‌نورد دیگر شد. ریک آلن کوه‌نورد اسکاتلندی در حین تلاش برای صعود قله‌ی برودپیک سقوط کرد و ناپدید شد. هلی‌کوپتر امکان پرواز نداشت و جستجوی زمینی هم بدون دانستن مکان وی امکان‌پذیر نبود. بارتک با پهپادش او را پیدا کرد و تیم امداد و نجات را به او رساند و باعث نجات جانش شد.
بارتک برای ثبت فرود تاریخی برادرش، از ۳ پهپاد برای فیلم‌برداری استفاده کرد و از ارتفاع مجاز هم فراتر رفت و آن‌ها را در بالای ۸هزارمتر به پرواز درآورد. آندره نیز در یک اقدام جالب دیگر، به کوه‌نورد دیگری که در مسیر قله‌ی k2 دچار حادثه شده بود، با پهپاد دارو رساند.

اما پرواز پهپادها در ارتفاعات هیمالیا با محدودیت‌هایی هم همراه است. فواصل زیاد، دمای پایین و هوای متغیر باعث سقوط پهپادها می‌شود. به طور مثال الکس تکسیکون با پهپادش برای عملیات جستجوی دو کوهنورد مفقود شده، دنیل ناردی و تام بالارد به نانگاپاربات آمد اما با خالی شدن باتری به دلیل سرما، پهپاد سقوط کرد.
در تراژدی زمستان گذشته در K2، تیم نجات قصد داشت با پهپاد به جستجوی ۳ کوه‌نورد ناپدید شده، جان اسنوری، علی سدپارا و خوان پابلو مهر بپردازد. اما سرمای شدید و وزش باد مانع انجام این کار شد.
از این‌ها گذشته در بعضی کشورها محدودیت‌هایی هم برای پرواز پهپادها وجود دارد. به طور مثال در نپال پهپادهای کوچک فقط مجاز هستند برای فیلم‌برداری و تا ارتفاع ۱۲۰متری از زمین و ۵۰۰متری از خلبان پرواز کنند. برای پروازهای بلندتر نیاز به اخذ مجوز دارند. مجوزی که چندان ساده به دست نمی‌آید و باید در راه‌روهای ادارات دولتی نپال، چندین روز دوندگی و دست‌کم ۵هزار دلار هزینه کرد تا به دستش آورد. شرایط در جبهه‌ی شمالی اورست که در چین واقع شده، دشوارتر است و خیلی به ندرت اجازه‌ی پرواز به پهپادها داده می‌شود.
اما پروژه‌های بلند‌پروازانه‌ای هم در دست بررسی‌ست. به طور مثال شرکت‌هایی قصد دارند برای انتقال بار و تجهیزاتی مثل کپسول اکسیژن به کمپ‌های بالا، از پهپاد به جای شرپا استفاده کنند.

منبع: سایت https://explorersweb.com/